Odamız Çevre Kanunu’nda ve bazı Kanunlarda değişiklik yapan kanun tasarısını Çevre Mevzuatı bütününde ve kendi içinde inceleyerek aşağıda kısaca yer alan eleştiri, öneri ve değerlendirmelere yer verdi.

Çevre Kanunu’nda ve bazı kanunlarda değişiklik yapan tasarının parçacı olduğu, kalkınma planları, ulusal Çevre Eylem Planı ve Avrupa Birliği mevzuat ilkelerini yansıtmadığı,
Ülkemizde çevre mevzuatı konusunda yaşanan eşgüdümsüzlük, denetimsizlik, görev ve yetki karmaşasına çözüm getirmediği,
Farklı kamu kurum ve kuruluşlarınca farklı gerekçelerle, farklı yöntemlerle belirlenen koruma alanlarının tespit, ilan, yetki, plan uygulama süreçlerindeki sorunları ele almadığı,
Kanunun öncelikli olarak ülke bütünü içinde çevreye yönelik envanter oluşturulmasına ilişkin hükümlere yer vermediği,
Doğal değerlere “kaynak” olarak yaklaşan, çevrenin ticarileştirebilen, Çevre Bakanlığı’nın işletme gibi görülmesine neden olan düzenlemelerin bulunduğu,
Merkezi yönetim olarak Çevre Bakanlığı ile taşra teşkilatının teknik eleman, yönetim ve denetim açısından güçlendirilmesi gerektiği,
Çevre Kanunu hükümlerinin uygulanamaz hale getirilmesini sağlayan diğer mevzuatlardaki çevre mevzuatına aykırı maddelerin geçersiz kılınmasının önemli olduğu,
Maddeler özelinde ise;

Tasarının “tanımlar” başlıklı 2. maddesinde hem sürdürülebilir gelişme hem de sürdürülebilir kalkınma tanımlarına yer verilmiş olup, sürdürülebilir kalkınma tanımı sürdürülebilir gelişme tanımını içermektedir. Amaç maddesinde çevrenin korunmasının sadece sürdürülebilir gelişme ilkesi ile sınırlandırılması çevrenin ekonominin bir aracı olarak kullanılmasına yol açabilecektir. Bu nedenle, amaç maddesinde “sürdürülebilir gelişme” yerine, ekonomi ile birlikte beslenme barınma, sağlık ve eğitim hizmetleri, insan hakları gibi sosyal ve siyasal boyutları içeren “sürdürülebilir kalkınma” kavramına yer verilmesi, amaç maddesinin sürdürülebilir, yaşam kalitesi ve çevrenin korunması yanı sıra iyileştirilmesi ve geliştirilmesi ile genişletilmesi,
Tasarının 2. maddesinde yer alan Stratejik Çevresel Etki Değerlendirmesi tanımının genişletilerek yer seçimi ile her tür ve ölçekteki planlama süreçlerinde uygulanmasının sağlanması,
Stratejik Çevresel Etki Değerlendirmesi ve Çevresel Etki Değerlendirmesi hükümlerinin yer aldığı Tasarının 7. maddesinde bu raporların hangi amaçla, nasıl hazırlanacağı, inceleneceği ve onaylanacağının açıklığa kavuşturulması,
Yönetmelikler sıkça değiştirildiğinden Kanunda temel ilkelere yer verilmesi,
Yüksek Çevre Kurulu’nun özellikle çevre konusunda faaliyet gösteren Bakanlıklardan oluşturularak, TMMOB, üniversite ve ilgili diğer kuruluşların katılımına yer verilmesi,
Özel Çevre Koruma Alanları gibi özel tanımlar ve alanlar belirlenmesi yerine genel olarak koruma alanlarının tespit edilmesi, bu alanların tespitinde bilimsel ve teknik ilkelere ilişkin hükümler getirilmesi,
Altyapı hizmetlerinin götürülmesinde bu tesislerin kurulması, bakımı, onarımı, ıslah ve işletilmesinde özel alanlarda kurulan tüzel kişilikler yerine idarelerin sorumlu tutulması,
Toprağın korunmasına yönelik ek madde getiren hükümlerin yetki karmaşasına neden olacağı, aynı konuda farklı hükümlerin yürürlükte olacağı,
Çevre Bakanlığı’nda kurulan ve ciddi bir gelir elde edilen döner sermaye işletmesi ile Bakanlığın ticarileşme eğilimi gösterdiği, kamu görevlilerine döner sermayeden verilen ek ödeneğin eşitsizliklere yol açacağı,
Kamu hizmetlerinden yararlananlardan atık su bedeli ve katı atık bedelinin alınmasının sosyal devlet anlayışı, herkesin sağlıklı bir çevrede yaşaması ve eşit olarak hizmetten yararlanma ilkesine aykırı olduğu
konularına değinilmiştir.